'ഫ്യൂ' എന്നൊരു കാറ്റ് പല്ലിനിടയിലൂടെ വിട്ടുകൊണ്ട് വീടിനുചുറ്റും ഓടിനടന്നു. മുൻവശത്തെ രണ്ടുപല്ലും കൊഴിഞ്ഞുപോയി. ആഹാ എന്തൊരു സന്തോഷം, ഇനി പുതിയത് വരുമല്ലോ. രാവിലെയൊരു വെള്ളനൂല് കെട്ടിത്തന്നിട്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് അതിൽ ആട്ടിക്കൊടുത്താൽമതിയെന്ന്. അങ്ങനെ ആട്ടിയാട്ടി ഒടുക്കം ഒറ്റവലി, ഹൊ, യുദ്ധം ജയിച്ച ഭാവത്തോടെ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക്, അടുക്കളയിലേക്ക് ഓടി കയ്യിലുള്ള ചോരപറ്റിയ പല്ല് നീട്ടി കാണിച്ചു. ഇതൊക്കെ എത്ര കണ്ടിരിക്കുന്നു എന്ന ഭാവത്തിൽ അമ്മ പറഞ്ഞു വീടിന്റെ മോളിലോട്ട് എറിഞ്ഞേക്കാൻ. ആസ്ബെറ്റോസിന്റെ മോളിൽ ടക്ക് എന്ന ഒച്ചയോടെ പോയി വീണ പല്ല് ഒരുദിവസം അവിടെ കെടന്ന് മുളയ്ക്കുമെന്ന് ഓർത്തു, അതോ ഇനി അണ്ണാൻ എടുത്തോണ്ട് ഓടുമോ. നാവുകൊണ്ട്, പല്ല്നിന്ന സ്ഥലത്തിനെ പതിയെ നുണഞ്ഞ് സമാധാനിപ്പിച്ചു. പിന്നെ ഓർത്തു, അടുത്ത പല്ല് ഹോർലിക്സ് കുപ്പിയിലിട്ട് വക്കണം, അങ്ങനെ കുപ്പിനിറയെ പല്ലാകുമ്പോൾ നല്ല രസമാരിക്കും.
ശെടാ ഇത്രയുമേ ഓർമ്മയുള്ളല്ലോ, അപ്പൊ ആ ഫോട്ടോ ആരെടുത്തതാരാരിക്കും? ചില കാര്യങ്ങൾ അങ്ങനെയാണല്ലോ, പണ്ടത്തെ ഒന്നോരണ്ടോ സ്ക്രീൻഷോട്ട് മാത്രമേ ഓർമകാണുള്ളൂ, ബാക്കി കുറേയൊക്കെ ആവിയായിപ്പോയിട്ടുണ്ടാവും. ബ്രെയിനിന്റെ ചുരുളുകളിൽ സെലക്റ്റീവ് ആയി സ്റ്റോർചെയ്ത ചില ചിത്രങ്ങൾമാത്രം അവശേഷിക്കും.
No comments:
Post a Comment