പാഠപുസ്തകം

എത്രയെത്രതരം ആളുകളാണ് ഈ ഭൂമിയിൽ. പക്ഷെ അവരിൽ പലരെയും കാണണമെങ്കിൽ നല്ലപോലെ കണ്ണ് തുറന്നിരിക്കണം, പിന്നെ കഴുത്ത് നിവർന്നിരിക്കണം (ഫേസ്ബുക്കിന്റെ ലോഗോപോലെ വളഞ്ഞിരിക്കരുത് ). 

ഇന്ന് കണ്ട ഒരു പുള്ളി എന്നെ അത്ഭുദപ്പെടുത്തി. അയാളുടെ കയ്യിൽ സാദാ ഒരു ബാഗുണ്ടായിരുന്നു. അടുത്ത് നിൽക്കുന്ന കൂട്ടുകാരനോട് സംസാരിക്കുന്നതിനിടയിൽ പുള്ളി ആ ബാഗിൽനിന്ന് ഒരു സാധനം എടുത്തു. ഒടിഞ്ഞുമടങ്ങിയ ആ സാധനം നിവർത്തിയപ്പോൾ അതൊരു കുഞ്ഞ് കസേര ആയി. ട്രെയിനിൽ പോകുമ്പോൾ സീറ്റ്‌ കിട്ടില്ലത്രേ, അതിനുവേണ്ടി കൊണ്ടുനടക്കുന്നതാണെന്ന്.

 ദിവസവും ട്രെയിനിൽ യാത്ര ചെയ്യുന്ന എത്രയോപേരുണ്ടാവും, സീറ്റ്‌ കിട്ടാതെ വിഷമിച്ച്, കാലുംവച്ച് പലവിധ ഡാൻസുകൾ കളിച്ച്, ഇറങ്ങേണ്ടുന്ന സ്ഥലം ഒരുവിധത്തിൽ എത്തിക്കുന്നവർ. 

അയാളോട് എനിക്ക് ബഹുമാനം തോന്നി. സാഹചര്യങ്ങളെ പഴിച്ച് സമയം പാഴാക്കാതെ സ്വയം ഒരു പരിഹാരം അയാൾ കണ്ടെത്തി. 

ഓരോ മനുഷ്യരും ഓരോ പാഠപുസ്തകങ്ങളാണ്. 

പിൻകുറിപ്പ്: ഇതിന് പക്ഷെ ഒരു മറുപുറവുമുണ്ട്. നിൽക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ട എല്ലാരും ഇതുപോലെ കസേരയുമായി വന്നാൽ പെട്ടു, പിന്നെ ആർക്കുമാർക്കും ഈ ഉപായം പ്രയോജനപ്പെടില്ല.